Tuesday, November 27, 2018


χωρίς ενέργεια το μυαλό μου
βαρύ σα μολύβι
το μέτωπό μου πουθενά
στην κόψη της έκρηξης
εκλιπαρώ να εκραγεί
να ξεφύγει
απ την έμμονη ιδέα του αδύνατου
σκέφτομαι εσένα
πίσω απ το κλειστό σου παράθυρο
στο σκοτάδι σου βλέπω το φως σου
ακόμη κι αν προσπαθούσες να το σβήσεις
να το κλείσεις
το κλειστό μου παράθυρο απέναντι στο δικό σου
αν δεν εκραγώ. η επιθυμία θα επιστρέψει.
ακριβώς όπως έφυγε.