ανάμεσα σε άμορφα συντρίμμια

σκοτώνοντας τον χρόνο, ο χρόνος με σκοτώνει

διαβάζω το Πυξάρι

ακούω Coil

με μαύρους κύκλους και κόκκινα μάτια, βλέπω μπλε ταινίες

την

Πέτρα που μου έριξες, απ' το

Ψαλίδι σου τις αμυχές, στο

Χαρτί αφήνω

την άνοιξη, όταν οι άλλοι χορεύουν

ονειρεύομαι ξυπόλητη

στο σανίδι

στο σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα

ανάμεσα σε όμορφα συντρίμμια